ایزدخواست
حتما دره سرسبزتر از این زیاد دیدهای:
اما این یکی را اگر یکبار ببینی، هیچوقت یادت نمیرود! چون جایی واقع شده است درست وسط جادهی شهرضا-آباده… این جادهی شهرضا-آباده هم از آن جادهها است که از بس خشک و بی آب و علف و یکنواخت و بیتنوع است، حوصلهی آدم را سر میبرد و فقط به درد این میخورد که پایت را روی گاز فشار دهی و با سرعت دلخواه برانی و زودتر برسی به انتهایش (خیالتان راحت باشد پلیس هم ندارد)
اما یک جایی وسط یکنواختی جاده، کمی که از تابلوی «به حوزهی استحفاظی استان فارس خوش آمدید» رد میشوی، میرسی به یک تپه و بعد از تپه، از یک پل 150-200 متری باید رد شوی که روی آن، منظرهی این درهی سبز مثل یک رویا از جلوی چشمت رد میشود و بعد دوباره همان جادهی یکنواخت است تا خودِ آباده.
آن شهری که آخر دره دیده میشود، اسمش «ایزدخواست» است یا به قول اهالیاش «یزده خوست» (yazdeh-khoost). یک جای خیلی دیدنی است با یک قلعهی باستانی و یک کاروانسرای شاه عباسی و یک چارتاقی ساسانی و کلی بناهای باستانی/تاریخی دیگر.
دربارهاش بیشتر مینویسم…