کاخ گلستان، در نزدیکی میدان امام خمینی (توپخانه) امروزی، یکی از جاهای دیدنی تهران است. دسترسی به آن با مترو خیلی آسان است و به راحتی می‌توانید یک روز تعطیل را با گشت و گذار در کاخ گلستان و موزه‌های نزدیک به آن (ایران باستان، آبگینه، پست و …) سپری کنید.

پست‌هایی که تا بحال نوشته‌ام مربوط می‌شوند به یک بازدید شتابزده در بهمن 87. امیدوارم بتوانم به زودی دوباره سری به این مجموعه بزنم و عکس‌های بهتری بگیرم و چیزهای مفیدتری بنویسم.

 

توی کاخ گلستان سنگ قبر ناصرالدین شاه را از دست ندهید. اثر منحصر به فردی است از هنر سنگتراشی قاجاری. به غیر از نقش و نگارهای سنگ قبر و جزئیاتی که از لباس و شمشیر شاه شهید در این سنگ منعکس شده، توجه کنید به شعری (مرثیه ای) که در حاشیه آن نوشته شده است. متن شعر را در این نوشته آورده ام: «باز هم از سنگ قبر ناصرالدین شاه».

کلا توی بناهای تاریخی ایران باید حواستان به شعرهای روی در و دیوار خیلی جمع باشد! مثلا پای این شومینه شعر «فصل گل» را حتما بخوانید. (خود شومینه توی شمس العماره است). خیلی تابلو شعرهای دیگر هم به دیوارهای داخلی بناها آویزان شده است که از آن جمله من به یکی در مطلب «صاحب این خط» اشاره کرده ام.

iranians

من خیلی از «موزه مردم شناسی کاخ گلستان» خوشم آمد. روی اسم موزه کلیک کنید تا توضیحاتی درباره اش بخوانید. به علاوه چند پست هم در مورد اشیاء موزه نوشته ام. یکی با عنوان «ایرانی ها» به مجسمه های کوچکی اشاره میکند که اقوام ایرانی را نشان میدهد (همین عکس بغل). درباره «اشکدان» و «قبل منقل» هم نوشته ام. (شرط میبندم هیچکدامتان نمیدانید «قبل منقل» چطور خوانده میشود!)

نزدیک 50 تا از عکسهایم را هم گذاشته ام توی فلیکر: عکسهای کاخ گلستان.

فهرست همه نوشته هایم درباره کاخ گلستان: