در مورد تفاهمنامه لوزان و قضیه‌ی تحریمها یه نکته‌ای به نظرم میاد که جایی ندیدم بهش اشاره شده باشه.
توی بیانیه‌ی ظریف-موگرینی اومده:
«اتحادیه اروپایی، اعمال تحریم‌های اقتصادی و مالی مرتبط با هسته‌ای خود را خاتمه خواهد داد و ایالات متحده نیز اجرای تحریم‌های مالی و اقتصادی ثانویه مرتبط با هسته‌ای را همزمان با اجرای تعهدات عمده هسته‌ای ایران به نحوی که توسط آژانس بین المللی انرژی اتمی راستی آزمایی شود، متوقف خواهد کرد.»
اولا که متن انگلیسی هم دقیقا همین رو می‌گه. نفرمایید تفاوت داشت و اینا…
نکته مهم اینه که تعلیق تحریمها منوط شده به راستی آزمایی یه سری مساله‌ی روشن فنی توسط آژانس، نه نظر و صلاحدید آمریکا و اروپا یا فرضا رای شورای امنیت. یعنی مساله‌ی تحریم از حوزه‌ی سیاسی اومده توی حوزه‌ی فنی.
این که روحانی و ظریف می‌گن برداشته شدن تحریمها قراره «فوری» باشه حرف غلطی نیست. یعنی سرعت رفع تحریمها بستگی به این داره که ایرانی‌ها چقدر خاموش کردن ۱۴ هزار سانتریفیوژ رو طول بدن یا چقدر زمان بخوان برای رقیق کردن فلان ذخیره‌ی اورانیوم‌شون.
توی این سه ماه باقیمونده به ضرب الاجل دهم تیر، به نظرم بیشتر وقت مذاکرات یکی به چونه زنی در مورد این بگذره که کدوم تحریم هسته‌ایه کدوم نیست. دیگه اینکه در مورد بازدیدهای آژانس به جزئیاتی برسن که غربی‌ها امکان تفسیر و موش دووندن نداشته باشن.
تاکیدی هم که آمریکا می‌کنه روی این که فقط تحریم‌های هسته‌ای برداشته می‌شه و تحریم‌های دیگه سرجاشون می‌مونن یه کمی عجیبه. یعنی عملا باعث می‌شه آمریکایی هم بعد از توافق هیچ سهمی از بازار بکر ایران نداشته باشن. قانون داماتو یادتونه؟
