تا حالا هر چه «موزه‌ی مردم‌شناسی» دیده بودم، ترکیبی بود از چند مجسمه‌ی مومی با لباس محلی و تعدادی دیگ و دیگچه و فرش و زیلو و کاسه و بشقاب که بی هیچ هدف و نظم و ترتیبی توی چند اتاق پخش شده بودند و اصولا بازدیدشان وقت تلف کردن محض بود.
اما حساب «موزه‌ی مردم‌شناسی کاخ گلستان» فرق می‌کند. جای خیلی منظم و مرتب و فکرشده‌ای است که بازدید‌کننده را با نکته‌نکته‌ی زندگی ایرانی‌های 60-70 سال قبل و پیش از آن آشنا می‌کند.
مسیر بازدید با صحنه‌ی یک قهوه‌خانه شروع می‌شود با همه‌ی جزئیاتش. از سماور و منقل و دیزی سنگی بگیر تا قهوه‌چی و نقال و حتی ژتون‌های مختلف.
بعد غرفه به غرفه پیش می‌روید و می‌بینید که که قدیمی‌ترها چپق چه می‌کشیده‌اند و ساز چه می‌زنده‌اند و عروسی‌شان چه جوری بوده و توی حمام چه چیزهایی می‌برده‌اند و توی طاقچه‌ی بالای کرسی‌شان چه می‌چیده‌اند و …
آخر سر هم طبقه‌ی بالای موزه نمایشگاه مفصلی است از انواع و اقسام لباس‌های اقوام مختلف.
از در اصلی که وارد محوطه کاخ گلستان می‌شوید این موزه اولین ساختمان دست راست شما است و همه روزهای هفته بجز یکشنبه‌ها و پنج شنبه‌ها از 9:00 تا 15:30 باز است. (قیمت بلیطش هم 400 تومان است 😉 )
صفحه موزه را هم در سایت کاخ گلستان ببینید: کاخ ابیض
سلام
موزه های مردم شناسی اولین جایی است که در بدو ورود به هر شهر میتوان بازدید داشت و با فرهنگ و آداب آن شهر بیشتر آشنا شد.
مستدام باشید
بسیار زیبا بود – استفاده بردیم
من از طرف مدرسه رفتم کل کاخ و موزه باحاله ولی عکس برای کار گروهی میخواهم ولی موجود نیست
عالی عالی عالی عالی ارزومه برم ولی پیش نمیاد
باسلام
من برای پایان نامه کارشناسی ارشدم نیاز به عکسهای ساز های دوره قاجار از آن مجموعه را داشتم که متاسفانه هیچ عکسی پیدا نکردم.
سلام
مطالب خوب بود ولي در مورد موزه مردم شناسي خيلي عكس كم بود.
من خیلی از وبلاگ شما برای گزارشم استفاده کردم ممنونم از این وبلاگ شما
احساس من مثل همان است که مینا نوشته است البته نوشته ی او زیاداضاغب است
من چند روز پیش کاخ گلستان بودم و بعد از دیدن شمس العماره و حوضخانه عطای دیدن بقیه‌اش را به لقایش بخشیدم.
سلام
احساس من مثل همان است که دینا نوشته است. “ممنون از مطلب خوبت”. اما فکر کنم اظهار رضایتت قدری اضافی و شاید تنها از سر مقایسه با مشابه های ناقص باشد که خودت اشاره کردی. قابل فهم است که یک نقص مهم این نوع موزه ها نمایاندن جایگاه مذهب و رجال مذهبی سابق ایران است که ربطی به حالا ندارد. آنها در همة مراسم زندگی مردم حضور داشتند اما حالا به کم و کیف حضورشان پرداخته نمی شود. این عامل و متصدیانش بسیار گوناگون و حتی متضاد بودند. البته پرداختن به این چیزها شاید برای برخی مناسب نباشد اما ندیدن کمبودش برای نسل جوان ایران به سطحی بودن دامن می زند.
سلامت و موفقیتت را تمنا دارم
چه نکته جالبی!
البته بعضی غرفه های موزه وسایل مربوط به دراویش یا فالگیران و رمالها را نمایش داده بود ولی جای خالی روحانیت کاملا مشهود بود!
سلام ممنون از مطلب خوبت – فینگیل فیلتر شده ؟؟؟؟؟؟
فینگیل؟ خدا نکنه!
merc. ham az babate in moarefi ke kardid, ham az babate inke esme mano tashih kardid 😉
tarif ha mishe az in safe 😉
salame mano be fateme khanoom beresoonid