اینکه هنرمندی یا شاعری بیاید و اثر هنری‌اش را به شاهی یا حاکمی تقدیم کند و انتظار صله داشته باشد، رسم خیلی رایجی بوده است. اینکه هنرمند در خودِ اثر هنری هم مستقیم یا غیر مستقیم اشاره‌ای به صله گرفتن کند هم انگار خیلی اشکالی نداشته است.
اما یکی از سخیف‌ترین صله‌جویی‌هایی که دیده‌ام این یکی است:
شعرش خطاب به احمد شاه قاجار است و این چنین می‌گوید:
ای که از عدل تو گرگ و میش با هم رام شد / وی که در عهد تو پنهان شیر در آجام شد
منعم و درویش از لطف تو شادانند لیک / صاحب این خط ز بدبختی خود گمنام شد
درود
جان من اينو از كجا گير آورديد؟
خيلي بامزه بود…
:))
به احتمال زياد اين خط و شعر متعلق به يكي از ملك الكتاب هاست كه از ادبا و خطاطان آن دوره ودر ضمن از نوادگان دختري قائم مقام بودند،پدرشان نيز داماد و پسر عموي قائم مقام بود.
و نتیجه می گیریم که: چاپلوسی مدرن و غیرمدرن داریم و الان نوع مدرنش رو یه واحد درسی کردند دارند درس می دند 🙂
دوست عزيز اگر دسترسي داريد از آثار شعر و عكاسي ناصر الدين شاه نيز چند تايي را بگنجانيد تا كشكول قجر ناصري تكميل گردد !
دوست عزیز. این جریان فقط مربوط به اون زمان نیست. هستند کسانی که اینطوری چاپلوسی می کنند که دو تومن بره روی حقوقشون. منتها این شاعر حقیر، اثر چاپلوسی شو به جا گذاشته، ولی این افراد اثری به جا نمی ذارند مگر در ذهن من و شما !
هه هه خیلی جالب بود
بنده خدا بد کسی رو هم پیدا کرده چون احمد شاه با بقیه خاندان قجر فرق می کرد