از جلو نظام

دستورهای نظامی معمولا دوتکه اند. مثلا «از جلو-نظام» یا «پیش-فنگ» یا «قدم-رو». شما قسمت اول دستور را که می‌شنوید حواس‌تان جمع می‌شود که چه دستوری قرار است صادر شود و قسمت دوم را که شنیدید واکنش نشان می‌دهید و کاری را که فرمانده خواسته انجام می‌دهید.

بعضی از دستورات نظامی، حتما دنبال همدیگر می‌آیند. مثلا اگر به احترام کسی «خبر-دار» داده باشند، دستور بعدی حتما «آزاد» است یا بعد از «از جلو-نظام» حتما «خبر-دار» می‌دهند.

مربی‌های ما خیلی به توالی دو دستور «از جلو-نظام» و «خبر-دار» علاقه داشتند و خیلی دوست داشتند که ما حواس‌مان به این توالی باشد. یعنی هر کسی که توی پادگان خاتمی یزد آمد بالای سر گروهان ما، یکی از کارهایی کرد حتما این بود که «از جلو-نظام» داد و وقتی ما دست چپ‌مان را دراز کرده بودیم و یک دست و چهار انگشت از نفر جلویی فاصله گرفته بودیم، به جای «خبر-دار» دستور دیگری داد، مثلا «بشین». حالا هر کس که حواسش نبود و می‌نشست، کلی خیط می‌شد و فرمانده‌ هم روضه‌ای برایش می‌خواند که تا «خبردار» را نشنیده‌ای هیچ کار دیگری نباید بکنی.

یکی از کسانی که هوشیاری از جلو نظامی ما را امتحان کرد همان «آقای خمپاره» بود که ذکرش در پست قبلی رفت. یکبار وسط کلاس، آقای خمپاره کوبید روی میز و گفت «برپا»! ما هم که مثل فنر از جایمان پریدیم و پشت بندش به چندتا عقب گرد و به چپ چپ و به راست راست عمل کردیم و بعد از «از جلو نظام» هم از بس تحت تاثیر هیبت مربی قرار گرفته بودیم، بلا استثناء به فرمان «بشین» عمل کردیم و بعد هم کلی شماتت شدیم و از نو کلی جست و خیز کردیم و چند فرمان دیگر را انجام دادیم تا دوباره رسیدیم به همین «از جلو نظام». در اینجا، مربی محکم کوبید روی میز و داد زد: «خمپاره!» ما هم انگار نه انگار که دارد خمپاره می‌آید وایستادیم و با غرور نظامی چپ‌چپ نگاهش کردیم و منتظر تشویق بودیم که داد زد: «پسر! خمپاره که از جلو نظام سرش نمیشه! برو زیر صندلی!»

۱۱ Comments

  1. اسی پلنگ 11 مارس 2013
  2. الهام 10 ژانویه 2011
  3. علي 06 آگوست 2010
  4. بهرام 12 جولای 2010
  5. بابك 13 آگوست 2009
  6. 59/24/148 25 فوریه 2009
  7. فينگيل بانو 03 دسامبر 2008
  8. زینب 28 نوامبر 2008
  9. Mehran 27 نوامبر 2008
  10. سورملینا 27 نوامبر 2008
  11. داود 27 نوامبر 2008

Leave a Reply