وقتی می‌بینم یک وبلاگ‌نویس (یا اصولا یک نویسنده) برای نوشته‌‌ی خودش ارزش قائل است و برای آن کلی وقت صرف می‌کند و زحمت می‌کشد، کلی لذت می‌برم.
امروز در جریان وبگردی، برخورد کردم به این پست لگو ماهی.
فکرش را بکنید! برای اینکه متوجه شود که تخت جمشید از 70 سال پیش تا بحال چقدر آسیب دیده، رفته و تک تک عکس‌های موسسه شرقی دانشگاه شیکاگو را دانلود کرده (خیلی کار وقتگیری است) و با عکس‌های خودش مقایسه کرده و در اختیار من و توی خواننده قرار داده که بفهمیم مثلا فلان ریختگی فلان کتیبه‌ی تخت جمشید، همان هفتاد سال پیش هم وجود داشته و چیز جدیدی نیست!
آفرین به این حوصله. هم به اون وبلاگ نویس ، هم به شمای وبلاگ نویس که با این دقت و موشکافی این چیزها به چشمتون میاد.