قشم – دره‌ی ستاره‌ها

طبیعت قشم خیلی زیبا بود. یک جور زیبایی «قشمی» داشت؛ نه از آن زیبایی‌های «همه‌کس‌پسند».

جوری بود که آدمی مثل من هوس می‌کرد برود و کمی اطلاعات اولیه‌ی زمین‌شناسی کسب کند تا بتواند سر در بیاورد این شکل‌های عجیب و غریب چطور در جزیره ایجاد شده‌اند.

برایم جالب بود که «سازمان منطقه‌ی آزاد قشم» این زیبایی‌های طبیعی را روی نقشه علامت زده بود و برایشان راه ساخته بود.

جایی توی قشم بود به اسم «دره‌ی ستاره‌ها» یا به قول اهالی قشم «ستاره کفته» (estareh kafteh). عکس ماهواره‌ای‌اش را اینجا ببینید.

عوامل طبیعی، (همانها که ما را به آموختن زمین‌شناسی ترغیب می‌کنند) شکل‌های خیلی جالبی ساخته بودند.

بین اهل قشم و بندر مشهور است که شب‌ها، این دره‌ی ستاره‌ها محل رفت و آمد ارواح و اجنه است. این موضوع را اول روی تابلوی راهنمای محل خواندم و خیلی جدی نگرفتم (گفتم شاید نوعی بازار گرمی باشد برای جلب گردشگر) ولی مهدی درویش، میزبان‌مان در بندرعباس هم داستان‌هایی از اجنه‌ی دره‌ی ستاره‌ها شنیده بود.

نزدیکی‌های این دره، دهی است به اسم «برکه خلف» (Khalaf) که هر سال در مسابقه‌ی بین روستاهای قشم به عنوان پاکیزه‌ترین روستا انتخاب می‌شود. عکسی از روستا نگرفته‌ام ولی واقعا پاکیزه بود.